Pişmanım

Ey vefasız! Senin haram gülünden,
Bir çift gonca derdiğime pişmanım.
Yıllar var ki neler çektim elinden,
Sana meyil verdiğime pişmanım.

Sen getirdin saçlarıma talanı,
Saldın içerime derd-ü belanı,
Senin gibi melek yüzlü yılanı,
Kollarıma sardığıma pişmanım.

Gurbet ettin bana öz mekanımı,
Kurak çöle ark eyledin kanımı,
Kerem gibi yanıp duran canımı,
Ayağına serdiğime pişmanım.

Elim ile ben dağıttım obayı,
Ziyan ettin sarf ettiğim çabayı,
Senin için kırdım ana babayı,
Her günaha girdiğime pişmanım.

Kara çıktı ak sandığım yazılar,
Yüreğimde pare pare sızılar,
Hayalimde ağlar durur kuzular,
Senle hayal kurduğuma pişmanın.

Baba diye ağlar yavrum düşümde,
Koca dünya sele gitti yaşımda,
Yaralarım çiban oldu döşümde,
Merhemini sürdüğüme pişmanım.

Garipoğlu’m sitem doldu diline,
Kadir Mevla’m koyma zalim eline,
Bir vefalı yar yok mu ki kuluna?
Onu candan gördüğüme pişmanım.